Dzierżoniów

Według jednego z żywotów świętego Jerzego patron naszego miasta urodził się w Kapadocji w drugiej połowie III wieku. Wychowywany w wielkiej trosce w wierze Chrystusowej wzrastał w mądrości i łasce u Boga i ludzi. Wnet zaciągnął się do wojsk cesarskich. Był dobrym żołnierzem i jego pozycja w wojsku stale wzrastała. Kiedy za cesarza Dioklecjana rozszalało się prześladowanie chrześcijan, Jerzy był wysokim urzędnikiem rzymskim (trybunem), czyli dowódcą miejscowego garnizonu w randze pułkownika.

Ponieważ chrześcijaństwo rozszerzało się, przenikając także w szeregi wojsk cesarskich, cesarz wydał dekret zabraniający przyjmowania wiary chrześcijańskiej, a wszystkim żołnierzom nakazał złożyć ofiarę przed rzymskimi posągami bóstw pogańskich. Jerzy zdawał sobie sprawę z tego, co go czeka, kiedy ujawni się jako chrześcijanin. Zresztą nigdy nie krył swoich przekonań religijnych. Był człowiekiem przykładnym, wzorowym i prostolinijnym. Wiary swojej się nie wstydził. Wiedział, że czeka go prześladowanie, dlatego swój majątek rozdał ubogim, a wezwany przed cesarza zdecydowanie odmówił złożenia ofiary bóstwom pogańskim i wyrzeczenia się chrześcijaństwa. Dla przykładu i zastraszenia innych poddano go najpierw przesłuchaniom, a następnie wyjątkowo okrutnym torturom. Musiały być one naprawdę wielkie, skoro Kościół Wschodni - wśród tak licznych męczenników tego okresu - jemu dał tytuł Wielkiego Męczennika. Śmierć męczeńską Jerzy poniósł prawdopodobnie w Lyddzie (Diospolis) - później od jego imienia nazwanym Georgiopolis - około 304 roku. Jego bohaterskie życie opisywano w licznych życiorysach, ukazując go jako wzorowego rycerza, oficera wysokiego stopnia w wojsku cesarskim, nad wyraz odważnego, odznaczającego się miłosierdziem wobec ubogich i nieszczęśliwych, gorliwego apostoła Chrystusowego.

Opowieść o świętym Jerzym i smoku jest legendą przybyłą do Europy podczas krucjat. Najwcześniejszy znany opis mitu pochodzi z rejonów Kapadocji i powstał na początku XI wieku. W pełni rozwiniętej wersji zachodniej smok miał swoje gniazdo na źródle, którego woda zaopatrywała miasto „Silene" (prawdopodobnie późniejsza Cyrena) w Libii. W konsekwencji mieszkańcy, aby smok pozwolił zaczerpnąć ze źródła, codziennie ofiarowali smokowi owcę. Gdy ich zabrakło, musieli oddawać zamiast niej jedną z dziewcząt. Ofiara była wybierana przez losowanie. Pewnego razu losowanie wskazało księżniczkę. Monarcha błagał  o jej życie, jednak bez rezultatu. Miała zostać ofiarowana smokowi, lecz na jego drodze pojawił się święty Jerzy. Stanął twarzą w twarz ze smokiem, obronił się znakiem krzyża, pokonał go i uratował księżniczkę. Wdzięczne miasto za namową św. Jerzego porzuciło pogaństwo i przeszło na chrześcijaństwo.

Święty Jerzy jest patronem wielu państw, m.in.: Anglii, Gruzji, Holandii, Niemiec, Szwecji, Litwy i Bośni. Jest również patronem m.in. miast: Neapolu. Św. Jerzy jest również patronem wędrowców, górników, żołnierzy, kowali, bednarzy, artystów, więźniów, jak i skautów oraz harcerzy.